Wie bezit het nieuws?

21 september 2020, aangepast 30 juni 2023

Dit artikel wordt later vervangen door een uitgebreidere, bijgewerkte reeks

Bijna alle Nederlandse dagbladen, maar ook verschillende tv-zenders, zijn in handen van twee Belgische uitgevers. Deze varen eenzelfde politieke koers en lijken zich vooral te conformeren aan de Europese en landelijke politieke doelstellingen. Worden we geïndoctrineerd, of is de pers nog onafhankelijk?

Persgroep Nederland

De meeste grote Nederlandse kranten zijn in eigendom van 'de Persgroep Nederland', voorheen PCM Uitgevers. Deze is op haar beurt weer voor 58,5% in handen van het Belgische 'De Persgroep', dat sinds 2019 DGP Media heet. Een groep banken o.l.v. de ING-bank heeft een minderheidsaandeel. DGP Media is o.a. eigenaar van VNU Media, voor 50% eigenaar van ATV en eigenaar van Q-Music en NU.nl.

Persgroep Nederland omvat o.a. de volgende uitgaven:

Algemeen Dagblad, De Volkskrant, De Gelderlander, Trouw, De Stentor, Brabants Dagblad, Tubantia, Eindhovens Dagblad, BN/De Stem, Het Parool en de Provinciale Zeeuwsche Courant. Ook NU.nl en Q-music zijn eigendom van deze organisatie.

De achterliggende financier en eigenaar van PCM Uitgevers was een stichting met de naam 'Stichting Democratie en Media'. Deze stichting heeft na de verkoop aan De Persgroep nog steeds een prioriteitsaandeel. Ze heeft o.a. in haar statuten van 2018 staan:

'het beïnvloeden van de openbare mening in Nederland en waar mogelijk daarbuiten ...'

De gehele tekst is te lezen in de statuten 2021 van SDM (pag. 8), onder "Statutaire doelstellingen"

SDM heeft dus als doel om via de media de openbare mening te beïnvloeden volgens haar idee van de democratische rechtsstaat. Een onderzoek naar hun website maakt duidelijk dat SDM vooral links georiënteerd is en zich momenteel vooral richt tegen moslimdiscriminatie.

Hoewel opkomen tegen discriminatie een goede zaak is, is het erg eenzijdig om wel aandacht te geven aan moslimdiscriminatie, maar totaal niet aan die van Christenen, Joden, rechts-denkenden en andere geloven of bevolkingsgroepen. Dat lijkt op zichzelf al discriminatie.

Democratisch

Het woord 'democratisch' heeft een aangename klank, want het suggereert eerlijkheid en vrijheid. De waarheid is echter soms minder fraai. Denk daarbij maar aan de vroegere DDR, de 'Deutsche Democratische Republiek', die alles behalve democratisch was, of aan de 'Democratische Volksrepubliek Korea', oftewel Noord Korea. Ook de Amerikaanse Democratische Partij is niet bepaald democratisch als het gaat om andersdenkenden en onze eigen regering wil 'heel democratisch' kritische partijen kunnen verbieden.

Alles moet dus politiek correct zijn en voldoen aan de 'democratische' waarden van de prioriteits-aandeelhouder. SDM zet zich sterk in voor linkse publieke meningsvorming over wat zij belangrijk vindt.

SDM was tevens medefinancier van ...

Mediahuis

De andere grote speler in de dagbladenwereld, is Mediahuis, eveneens in Belgisch bezit. Deze bezit o.a. De Telegraaf, De Limburger, NRC Handelsblad,  Metro, Dagbladen van Holland Media Combinatie (NH Dagblad, Leidsch Dagblad, Haarlems dagblad, IJmuider Courant, Gooi- en Eemlander) en veel huis-aan-huis bladen. Daarnaast nog een aantal grote Belgische kranten.

Monopolie

De Persgroep en Mediahuis hebben dus bijna een monopolie op het Nederlandse krantennieuws. Dit geeft deze combinaties een sterke invloed op de meningsvorming in Nederland en kan haar gezamenlijke politieke kleur dus constant onder de aandacht brengen zoals zij dat willen. Dat mag op zijn minst beangstigend heten.

Daar komt nog bij dat deze kranten geen kritische vragen meer lijken te durven stellen ten opzichte van de overheid, klimaatbeleid en meer van dat soort zaken. Daar hetzelfde het geval is met de meeste omroepen, is de onafhankelijke nieuwsvoorziening ernstig aangetast en kunnen we zeker niet vertrouwen op alleen de grote media als bron van nieuws!

Enkele kranten, zoals het FD, het RD en het ND lijken weliswaar nog relatief onafhankelijk, maar die hebben dan ook een eigen specifieke doelgroep. Toch neigen ook deze kranten naar dezelfde berichtgeving, zij het met een eigen identiteitskleur. Ze gebruiken echter dezelfde nieuwsbronnen, zoals Reuters en het ANP en wanneer die gekleurd zijn (en dat zijn ze heel sterk), is het eindproduct eveneens gekleurd!

Conclusie

De meeste kranten zijn niet echt onafhankelijk, maar worden gekleurd door een links georiënteerde, politiek ideologische organisatie en bedrijfscultuur. Ze geven een politieke visie en geen onafhankelijk nieuws. De sterke band met de regeringskoers en de inmenging van een stichting met duidelijke hang naar beïnvloeding van de publieke opinie, is zorgwekkend.

Bronnen: Voor dit artikel is o.a. informatie gebruikt van Wikipedia en de site van SDM