De Naam van God
21 september 2023
Een van de belangrijkste onderwerpen in de Bijbel, is de NAAM van God. We worden tenslotte opgeroepen om Zijn naam te verheerlijken. Hoe kan dat zonder die naam te kennen? Over de naam wordt al eeuwen gediscussieerd en er zijn zelfs sekten ontstaan die namen claimen. Maar wat staat er eigenlijk over in de Bijbel en wat mag nu wel en wat niet?
Een zoektocht naar de achtergrond van dit heikele onderwerp...
De NAAM
Het Joodse volk spreekt de naam van God tegenwoordig nooit meer uit. De reden hiervoor is dat men bang is de naam van God 'ijdel te gebruiken', wat een enorme zonde is volgens de Joodse wet (Exodus 20 vers 7, zie voor de teksten de menu's onder dit artikel). Uit angst hier tegen te zondigen, werd ergens in de eerste of tweede eeuw na Christus de naam van God helemaal niet meer uitgesproken. Dit kan zeker ook te maken hebben met de vernietiging van de tempel, want de priesters waren de enigen die Gods naam nog konden uitspreken. Na de vernietiging van de tempel werd de uitspraak van de naam van God vergeten.
Er staan vele namen van God in de Bijbel. De meesten daarvan zijn een soort titel, zoals 'De Barmhartige' of "De Almachtige". In de loop van dit vertaalproject gaan we alle namen verzamelen en in een apart artikel behandelen.
Deze namen zijn dus een beschrijving van God. De echte naam staat vermeld als JHWH (in sommige vertalingen JHVH). In het Nieuwe Testament wordt de naam van Jezus wél (Yeshua) gebruikt. Dit is echter een Christelijk deel van de Bijbel. De (niet Messias-belijdende) Joden erkennen Jezus niet als Messias en Heer en juist Jezus leert ons Zijn naam te gebruiken.
Daar de Hebreeën en hun nakomelingen geen klinkers gebruikten, is de ware uitspraak verloren gegaan. Later is men 'klinkertekens' gaan toevoegen, maar wanneer dit gebeurde is al een discussie op zichzelf. Vaak worden Masoreten genoemd als bron. Deze voegden tussen de zesde en achtste eeuw na Christus de tekens toe aan de tekst. Er zijn echter aanwijzingen dat deze tekens al vanaf het begin aanwezig waren, maar later (tijdelijk) door de Schriftgeleerden zijn verwijderd.
De meest gangbare vertalingen zijn Jahweh en Jehova. Beiden zijn onzeker, net als een aantal andere uitspraken. Het is gewoon niet bekend. Klik voor uitleg over deze termen op een van de rolmenu's hieronder.
De NAAM
Het probleem is dus nog niet opgelost. Maar is het echt een probleem? Tenslotte staat er JHWH en is de betekenis van die letters wel degelijk bekend: "IK BEN" en "IK ZAL ZIJN". Dit duidt op de oneindigheid van God. Hij was er altijd, is er altijd en zal er altijd zijn. Iets wat we als mensen met een lineaire manier van denken (van punt A tot punt B) niet kunnen begrijpen. Tijd is voor God geen aanwezige factor.
In Exodus 3 vers 13–14 krijgt Mozes de opdracht om de naam van God te verkondigen. God geeft hem de naam die hij aan het volk moet doorgeven. Die naam (JHWH) betekent "IK BEN".
Veel namen van God in de Bijbel zijn dus omschrijvingen. Het geeft een aspect of karakter van God aan. Zo wordt God in hoofdstuk 1 van Genesis "Elohim" genoemd, wat zowel kan staan voor 'goden' (meervoud) als voor 'De Machtige God' (enkelvoud met extra gezag). De term "Adonai" wordt gebruikt om JHWH te beschrijven zonder Zijn naam te noemen. Nederlandse vertalingen gebruiken Heer, Here of Heere (soms met hoofdletters) om Gods Naam te omschrijven. Maar is het werkelijk zo erg om de naam van God te gebruiken?
IJdel gebruiken
Het grote probleem ligt bij de angst om de naam van God 'ijdel te gebruiken'. Dit wordt gezien als uitspreken zonder eerbied. Maar is dat wat er wordt bedoeld? Uiteraard moeten we de naam van God met eerbied uitspreken! Hij is God, de Schepper, de Almachtige. Vloeken met de naam van God is bijvoorbeeld een duidelijk vorm van misbruik.
Maar betekent het niet vooral dat we de naam van God niet mogen gebruiken zonder Zijn toestemming?
Wanneer we mensen vertellen over God, dan voldoen we aan een opdracht die Hij heeft gegeven. We mogen dan in Zijn NAAM spreken. Wanneer we echter mensen misleiden met geestelijke praatjes over God, maar iets heel anders nastreven, bijvoorbeeld macht of geld (sekten), dan misbruiken we Zijn naam!
Wanneer ik de bankpas van mijn buurman pak, naar de bank ga en met zijn pas geld ga pinnen zonder zijn toestemming, dan gebruik ik zijn naam ten onrechte. Ik zeg namens hem geld op te nemen, maar hij gaf helemaal geen toestemming. Het is dus misbruik van zijn naam.
Gaat het in Exodus 20 vers 7 niet eerder om het misbruiken van de naam van God voor eigen gewin, macht of misleiding? Is dat niet veel logischer? Hoeveel misbruik is er geweest door geestelijken, kerken, religie en sekten? Hoe vaak ging dat mis? Is dat niet de naam van God misbruiken?
Jezus
De angst voor het verkeerd gebruiken van de naam van God en hem daarom maar niet meer uitspreken, lijkt ineens te stoppen bij Jezus (Yeshua). Hij noemt Zichzelf duidelijk ook "Ik Ben"! (Johannes 8 vers 58) en geeft aan dat Hij er al was bij het begin van de schepping. Toch worden we steeds opgeroepen om in Zijn Naam te bidden. Geen enkel obstakel dus om die te gebruiken. Dat is slecht te combineren met het absoluut niet uit mogen spreken van de naam van God in het Oude Testament.
In de Bijbel staan echter wel voorbeelden van mensen die de naam van Jezus 'ijdel gebruikten'. Simon de tovenaar wilde geld betalen om de Heilige Geest op mensen te kunnen leggen en werd keihard terecht gewezen (Handelingen 8 vers 9-25) en in Handelingen 19 vers 13-17 lezen we hoe twee broers, zonen van de overpriester Sceva uit Judea, probeerden om "in de naam van de Jezus die Paulus preekt" demonen uit te drijven. De bezetene overweldigde hen echter beide en liet ze naakt en gewond vluchten. Ze misbruikten de naam van Jezus.
Gods naam gebruiken
Mozes kreeg in Exodus 3 ver 7 een duidelijke opdracht om Gods naam te verkondigen aan het volk. Ook wij worden opgeroepen om God te eren en kennen. Dat staat in schril contrast met het idee dat we Zijn naam niet mogen gebruiken. Het is niet logisch. We mogen naar Hem bidden, Hem om hulp en wijsheid vragen en zoeken naar wat Hij wil met ons leven. Dan is het kennen van Zijn naam wel erg logisch en misschien wel noodzakelijk.
Jezus heeft ons de Vader doen kennen. We mogen nu in de naam van Jezus tot de Vader bidden. Dit laat zien dat het belangrijk is om God aan te spreken in Zijn naam. Lees hiervoor in Johannes 14 (Dit hoofdstuk zal later worden toegevoegd in de BV23) en is nu tijdelijk onder deze link te lezen in de Herziene Statenvertaling.
Tot slot
Over de naam van God valt enorm veel te schrijven. Wanden vol boeken. Dat gaat voor dit artikel te ver. We hopen wel wat duidelijkheid te geven en nog maar eens aan te geven hoe belangrijk de de naam van God is en dat we die met eerbied, ontzag en ook liefde en vreugde mogen uitspreken.
Daar staat wel een ernstige waarschuwing tegenover, namelijk dat we de naam van God nooit als stopwoord, zinloos of spottend moeten gebruiken en al helemaal niet om anderen te manipuleren of (geestelijk) te mishandelen, misleiden, bestelen of onderdrukken. De waarschuwing is heel duidelijk!
Reageren
We experimenteren met de optie om te reageren. Reacties worden eerst gecontroleerd voordat we ze plaatsen, dit om spam en onzinnige reacties te blokkeren. Ook reacties met schunnige taal, schelden, discriminatie en andere kwetsend bedoelde inhoud worden niet geplaatst. Het in te vullen emailadres wordt niet zichtbaar geplaatst!
Vanwege ons kleine team kan het tot enkele dagen duren voordat een reactie zal verschijnen. We vragen daar begrip voor.
Reactie plaatsen
Reacties
Eigenlijk zo'n mooie naam. "IK BEN"
Een naam met een belofte.
Mc Cloud